Statcounter

Monday, March 16, 2009

The WorKaHoLic One...

I just recovered dari sore throat, now I catch a cold lagi. This must be the ice coffee yang I drank a recently. Mimang ini sejuk2 ni adalah kepantangan sia. Masa2 macam ni, I need to pamper myself. I have to eat what I want. Kadang2 rasa kesian sama diri sendiri, sebab rasanya kadang2 kita terlampau mendera tubuh badan kita ni ba kan. Expectation kepala otak kita ni kadang2 nda sedar diri. Mampukah tubuh badan kita ni untuk buat semua tu kan? To some people, they might call me a workaholic, which I know I’m not.

You guys don’t understand. No one can stand that much pressure ba. No one can ever receives too much order from the superior and feel okay about it. No, your body has limitations too. Ada masa jua kau mau mengamuk dan sidekick tu superior kau. Hahahaahaha. “Apa, kau pikir sia robot ka?” Nah, betul ka tidak? Hehehehehe.

Beberapa hari yg lalu, I told my parents – Ok, I will cook for the event. This event is a prayer session dedicated to my beloved grandma yang akan genap setahun left us. Of course la it will be held at my uncle’s house, but my mom tiba2 rasa yang she wants someone else to prepare the meal. Sebab, ada2 saja complen ba. Tidak cukup garam la, tawar la, doiii... mcm2 tul. Then I get her signal. Then my mom said, “Kita la masak ni kali.” Then, here comes the answer yang ditunggu-tunggu... “Ok, I’ll cook.” You guys tau ka erti di sebalik jawapan itu? Itu ertinya sia Akan buat OFF DAY untuk diri sia secara sukarela!! Hahahaahahahahahahaha. Jadi sia paham jua kalau parents sia rasa hepi jua la sikit sebab akhirnya sia mau masuk dapur balik. No, bukan jua sia ni pandai masak. Tapi entah la. Mungkin sebab ada2 ja idea sia ba mau buat something yg lain. Dan lagi satu, it doesn’t matter la my masakan sedap ka tidak, but it’s always presentable and delicious to look at. Kalau mau cakap pasal sedap ka tidak, mau tinguk juga mcm2 aspek tu. Bah besa la if masak dalam kuantiti banyak, mimang bukan senang mau kasi cukup rasa tu geng.

Actually, banyak kali sudah I cook for a family event. Ada certain Christmas yang I prepared ALONE. My mom paling relax la tu masa. Hahahahahahaha. My sister, minta maap laaa. Itu org count out dari mula lagi. Pemalas tahap gaban! *Lols. Bukan apa, most of my family members know how Cerewet I am. If you want to chip in my kerja sedangkan belum tentu u can make that thing at least as good as I can make it, bagus kau jangan chip in. Bukan apa, apa lagi kalau kesuntukan masa, sia bertambah tidak mau org tolong sia. Sebab daripada benda tu belum tentu siap atau tidak, kau kasi sia possibility yang u akan ruin the whole thing ba. Hahahahahaahahaha. Lucu jua perangai macam gitu. But that’s me.

Sia nda mau sedih2 ni kali. Bagus sia imagine ja senyuman mama tua sia yang comel sekali tu. I will cook for her kan. Apa juga satu hari off day. But the issue now is, I am not feeling well. I have 1 day to recover betul2. Kalau nda, sia kesian sama diri sia sendiri sebab sama ada sia sihat ka nda, I will keep my words. Ada sekali tu, sia ingat tu yg lepas ja habis masa, nampak saudara2 sia datang, sia mandi dan terus tidur. Sia betul2 penat. Selalunya my dad akan bising2 tu kalau kami masuk bilik kalau ada ramai2. Dari kecil lagi selalu kena marah buat mcm tu. Tapi now what? Sia paduli apa, sia tul2 panat sudah. Sia pun rasa sayang juga nda dapat cerita2 with my cousins. Then I heard my dad cakap, “Dia penat ba tu. Biar la dia rehat.” Wahahaahahahahahahahhaah. Gotcha!

Mungkin si 256 ni overlook yang actually walaupun sia rasa sia suka kasi manja diri, sia sebenarnya buli tahan staring jua kalau dalam bab2 mendera diri sendiri. Want some proves? Sia pernah start buat satu kerja ni start jam 6 pagi dan only go to bed 6 pagi esoknya. Punya sengsara itu masa, but since itu benda kena kasi siap kan, sia sanggup buat ba. Nah, itu musim la sia betul2 rasa mau termuntah sebab terlampau maximum sudah sia punya tenaga kana pakai. Buli2 lagi sia tidur berdiri ba tu masa. Hahahaahahahahahahha. Erks, nevermind about it.

Bah guys...nanti2 lagi la kita cerita ah. I’m not feeling well ni. Wish everyone a good day. Jangan nakal2 ah. Hehehehehe :P

3 comments:

Anonymous said...

Ko lebih tau keminimaan & kemaksimaan energy yg ko ada.. Klu betul2 ko mau buat & kasi siap satu kerja, ko yg tau tu kerja buli siap ka nda.. So kerja-kerja-kerja kerja la sepuas hati ko sampai ko tau ko betul2 nda buli suda.. Hahahaha~! Kerja!!!

Anonymous said...

today sa betul2 maradang sama saturang kawan sa ni.. its all about tugas/kerja yang mau diterima.. we ada buat satu program.. dan dibahagi2 kan tugas..besala tu.. tapi dia ni too many idea sampai apa2 tugas pun dia mau kana kasi sebab dia yang paling byk idea..dengan penuh kebangaan diri dia terima segala tugas tu.. tapi skrg lain pula jadi.. dia tia dapat buat semua tu sebab telampau byk tugas dia.. skrg dia kasi biar tu tugas dan tetiba mau quit bukan tu saja balik2 call and jumpa merungut....

sa agree sama si world thinker.. biar buat tu kerja ikut kemampuan diri... kalau sakit tu biasa la tu bukan pasal karaja tapi mimang pun mau sakit.. kekekekkeke

Anonymous said...

dulu taim sia keja sawmill dalam kem...pena sampai 3 ari 3 malam keja tia titun gara2 kaseh masuk tu kayu teda bayar cukai punya...taim malam eskod tu logging masuk sawmill(sampai pagi ni jalan durang)
pastu sesampai dalam sawmill..sia bawa tu kapiting turunkan tu kayu kaseh masuk p singso sama dia.. siang pula kelam kabut atur tu kayu spaya kana balah uli tu bandsaw.. kalo ingat kumbali...songsara butul ehh!!
gitu laitu keja owang yg teda sikul :))
nasihat sia sama kawan2 iyalah ..jan lampau paksa tubuh mu taim bekeja..umur 30an akan rasa laitu efek nya .. bagi kaum adam ... sonang lomah batin geng!! tapi nantung..kalo ko letak mandak dapan2 sia...maseh on jua neh sia wakwakwak!!!peace!!!